ایران وکولوژی اولین تیم فوق تخصصی صدا در ایران
دسترسی آسان
حنجره در وسط و جلوی گردن قرار گرفته و کار محافظت از ریه ها را در برابر ورود اجسام خارجی و مواد غذایی به عهده دارد.
وظیفه دیگر حنجره تولید صوت و آوا سازی است.
تارهای صوتی درون حنجره قرار گرفته و کار باز و بسته کردن دریچه حنجره و تولید صدا را به عهده دارند.
انسان دو تار صوتی دارد که از چندین لایه با جنس های متفاوت ساخته شده اند.
اصلی ترین لایه های تارهای صوتی عبارتند از لایه اپی تلیال، لامینا پروپریا و وکالیس.
لایه رویی تار صوتی یا اپی تلیوم، لایه ای است که ممکن است در نتیجه بازگشت ریفلاکس اسید معده، فعالیت صوتی بیش از حد در هنگام آواز خواندن و صحبت کردن، عفونت های ویروسی، باکتریایی، قارچی و حتی در نتیجه برخی جراحی ها ملتهب شود.
التهاب حنجره از مهم ترین دلایل گرفتگی صداست که به میزان قابل توجهی، کیفیت صدا را به ویژه در صداپیشگان و خوانندگان تحت تاثیر قرار می دهد.
تارهای صوتی که در زمان سلامت سفید و صدفی هستند، و رگ خونی روی آنها دیده نمی شود، در زمان التهاب، پرخون، متور، و قرمز می شوند و حتی ممکن است رگ های خونی بسیار ریزی روی آنها دیده شود.
از آنجایی که حرکت تارهای صوتی بسیار سریع هستند و این حرکت سریع مستلزم سبک بودن تارهای صوتی است.
در زمان التهاب به دلیل پرخون شدن تارهای صوتی، حرکتشان کند و سنگین می شود و صدا بم تر می شود.
در واقع به دلیل اینکه حرکت سبک و سریع تارهای صوتی با مشکل مواجه می شود، صدا دچار گرفتگی و خستگی می شود.
مسئله مهم دیگر برای داشتن صدایی صاف و زیبا، حرکت متقارن تارهای صوتی در زمان ارتعاش و آواسازی است.
وقتی تارهای صوتی دچار التهاب می شوند، ممکن است هر دو تار صوتی و یا یکی از آنها دچار التهاب شود، و در نتیجه، دیگر حرکت متقارنی تولید نمی شود و صدای فرد دچار خش و گرفتگی می شود.
حنجره همسایه نزدیک معده است، زیرا دریچه ورودی هر دو در گردن قرار گرفته است.
تمامی بیماری های حنجره و گوارش بر روی تارهای صوتی و صدا تاثیر می گذارد.
برای مثال، یکی از دلایل ایجاد التهاب تارهای صوتی، برگشت اسید معده بر روی حنجره و تارهای صوتی است که ریفلاکس نامیده می شود.
در واقع، ریختن اسید معده بر روی تارهای صوتی آنها را می سوزاند و این سوزش، خشکی، پرخونی و التهاب ایجاد می کند.
فرد مبتلا به التهاب تارهای صوتی، هرچه بیشتر با این تارهای صوتی آسیب دیده صحبت می کند، تارهای صوتی آسیب بیشتری دیده و گرفتگی صدا شدیدتر می شود.
قدم اول در درمان التهاب حنجره و تارهای صوتی، درمان ریفلاکس اسید معده است.
برای دسترسی به اطلاعات بیشتر در مورد درمان ریفلاکس، مقاله “آسیب های رفلاکس اسید معده” را مطالعه کنید.
التهاب حنجره همانطور که بزرگسالان را درگیر می کند، می تواند حنجره کودکان را نیز با مشکلاتی مواجه سازد.
کودکان دارای مهارت های ارتباطی محدودی هستند و احتمال اینکه درخواست های خود را با جیغ و داد مطرح کنند و یا هنگام بازی با سایر کودکان هیجانات خود را با داد زدن تخلیه کنند زیاد است.
پس حنجره کودکان نیز به دلیل رفتارهای نامناسب صوتی ممکن است دچار آسیب و التهاب شود.
ریفلاکس از دیگر دلایل التهاب حنجره در کودکان است که امروزه به دلیل سبک تغذیه نامناسب بسیار شایع است.
التهاب حنجره در کودکان، به دلیل عدم رعایت سکوت و بهداشت صوتی به احتمال بیشتری تبدیل به ندول خواهد شد.
از آنجایی که حنجره کودکان در حال رشد است و جراحی تارهای صوتی ممکن است آسیب و اسکار همیشگی ایجاد کند، بنابراین بروز گرفتگی صوتی در کودکان، و پیشگیری از پیشرفت آن نیاز به توجه بیشتری دارد.
اولین راهی که برای درمان بیماری ها به ذهن اکثر افراد می رسد، درمان دارویی است.
چون بی درد سر به نظر می رسد و انتظار آن می رود که تاثیر آن به سرعت مشاهده شود.
برای درمان التهاب حنجره نیز داروهای متعددی وجود دارد، ولی به دلیل عوارض این داروها بر صدا سعی بر این است که تا جای ممکن از تجویز آنها خودداری شود.
قبل از تجویز هر گونه دارو برای درمان التهاب حنجره، نیاز است علت التهاب بررسی شود، تا انتخاب دارو با دقت بیشتری صورت گیرد و از عوارض احتمالی اجتناب شود.
زیرا برخی از داروهای ضد التهاب، اثر خشک کنندگی دارند و نباید برای صداپیشگان تجویز شوند.
البته استفاده از دارو در مواقع ضروری و طبق نظر پزشک حنجره می تواند اثربخش نیز باشد. ولی استفاده خودسرانه از داروهای حنجره به شدت نفی می شود.
اولین قدم در درمان التهاب حنجره، بررسی علت التهاب از طریق تصویربرداری از حنجره است.
در صورتی که، علت التهاب تارهای صوتی ریفلاکس باشد، اقدام بعدی، مدیریت ریفلاکس اسید معده است.
مطالعات نشان داده است که درمان ریفلاکس 40% از گرفتگی های صوتی را بهبود می بخشد.
مدیریت ریفلاکس از طریق اصلاح سبک تغذیه و درمان دارویی است.
از دیگر علل التهاب حنجره، ابتلا به عفونت ویروسی همچون لارنجیت است.
این نوع التهاب محدودیت زمانی دارد و اغلب تا دو هفته بهبود می یابد.
در صورتی که پس از دو هفته، التهاب و گرفتگی صوتی بهبود نیابد، نیاز به تصویربرداری از حنجره وجود دارد.
برای درمان عفونت های ویروسی، باکتریایی و یا قارچی باید به متخصص حنجره مراجعه شود.
قارچ ها، در جای جای بدن انسان می توانند رشد کنند، حنجره نیز از این امر مستثنی نیست. رشد
قارچ در حنجره و بروز عفونت های قارچی در حنجره با درد و خارش همراه هستند و ممکن است با ایجاد التهاب و ترشحات، منجر به گرفتگی صدا و کاهش قدرت صوتی شود.
درمان عفونت های قارچی حنجره، درمان دارویی است و نیاز به مراجعه به متخصص حنجره وجود دارد.
بنابراین یکی از روش های درمان التهاب حنجره با دارو است، ولی نه در تمام موارد.
در واقع تجویز دارو برای التهاب حنجره، مستلزم بررسی علت التهاب است.
التهاب حنجره پس از جراحی های حنجره نیز ممکن است رخ دهد.
به همین دلیل برای پیشگیری از ایجاد التهاب بیشتر در نتیجه ریفلاکس، بلافاصله پس از جراحی، داروهای معده تجویز می شود.
همچنین اغلب پس از جراحی حنجره به فرد توصیه می شود تا یک هفته استراحت صوتی مطلق داشته باشد تا از تشدید التهاب با صحبت کردن، پیشگیری شود.
مسئله دیگری که ممکن است منجر به التهاب حنجره شود، استفاده بد و بیش از حد از حنجره است. این نوع از التهاب در صدا پیشگان بسیار شایع است.
خوانندگانی که ناچارند هر شب در کنسرت اجرا کنند، بازیگرانی که در تئاتر به صورت زنده اجرا می کنند و گاهی نیاز دارند صداهای ناهنجاری تولید کنند، گویندگانی که ممکن است برای تقلید صدای یک شخصیت ساعت ها صداهای ناخوشایند و ناسالمی تولید کنند، همگی در معرض التهاب تارهای صوتی قرار دارند.
بسیاری از این افراد پس از گرفتگی صوتی حاصل از پرکاری صوتی، اقدام به استراحت صوتی می کنند.
اما این افراد در بسیاری از مواقع تعهدات اجرایی دارند و نمی توانند قراردادشان برای اجرا و فعالیت صوتی را لغو کنند.
از این جهت، “زمان” آنان بسیار ارزشمند است و نمی توان به راحتی استراحت صوتی را به مدت طولانی برای آنها تجویز نمود.
طبق مطالعات جدید، بهترین اقدام در پاسخ به گرفتگی صوتی حاصل از التهاب، سکوت نیست.
مطالعات جدید نشان می دهد که تمرینات مربوط به رزوناتورها حتی بیش از استراحت صوتی می تواند التهاب حنجره را کاهش داده و بهبودی را تسریع نماید.
فرض کنید فرد برای تصویربرداری از حنجره اقدام نموده باشد، علت التهاب حنجره مشخص شده باشد و برای رفع مسئله اصلی، توصیه های مربوطه و داروی لازم را دریافت نموده باشد.
اگر علت مسائلی همچون ریفلاکس، و عفونت های مذکور باشد مسئله با دارو حل خواهد شد.
ولی اگر مشکل پرکاری یا بد استفاده کردن از صدا باشد نیاز به اقدامات دیگری هست.
برخی افراد برای برطرف کردن این نوع خاص از التهاب اقدام به استراحت صوتی می کنند.
در صورتی که استراحت صوتی پیشنهاد شود و فرد به دلیل برنامه ی کاری قادر به رعایت استراحت صوتی و سکوت نباشد، اخیرا مطالعات راهکار پیشنهادی دیگری ارائه می کنند.
طبق مطالعات اخیر دکتر وردولینی و همکاران، بهترین درمان برای التهاب حنجره انجام تمرینات درمانی مربوط به رزوناتورها است.
اکثر افراد پس از اجرا و یا تمرین دچار گرفتگی صوتی می شوند، و کیفیت صوتی آنها کاهش می یابد. گاهی علت این امر التهاب حنجره است که در نتیجه ی تمرین زیاد یا نامناسب بر روی حنجره ایجاد شده است. اما برای برطرف کردن این التهاب چه می توان کرد. در این مقاله راه های پیشگیری و نیز درمان التهاب حنجره را با شما به اشتراک می گذاریم. از آنجایی که علاج حادثه قیل از وقوع باید کرد، در این مقاله قبل از روش های درمان التهاب به روش های پیشگیری از التهاب می پردازیم.
یکی از راه های پیشگیری از التهاب حنجره، انجام منظم و صحیح وارم آپ هاست. می دانیم که یک ورزشکار، قبل از انجام ورزش با حرکات دقیق نرمشی، سعی در گرم کردن عضلات بدن و آماده کردن آن ها دارد. همانطور که نرمش قبل از ورزش برای یک ورزشکار حیاتی است، گرم کردن صدا یا به اصطلاح وارم آپ (Warm-up) نیز برای یک صداپیشه و یا خواننده مهم است. اهمیت انجام منظم وارم آپ از آن جهت است که قبل از اجرا، به آرامی جریان خون را به عضلات حنجره هدایت می کند و عضلات حنجره آماده ی استفاده می شوند. بنابراین، وارم آپ باعث افزایش توان خواننده در زمان اجرا شده، و کیفیت صدا را افزایش می دهد. همچنین وارم آپ، به خواننده کمک می کند جهت بهره برداری از صدا آماده شود و احتمال بروز آسیب حنجره را کاهش می دهد. فرد صداپیشه باید از اهمیت و تاثیر گرم کردن صدا بر پیشگیری از بروز التهاب حنجره آگاه باشد.
همانطور که در بالا اشاره شد، یکی از دلایل بسیار شایع التهاب حنجره، ریفلاکس است. بنابر این برای پیشگیری از التهاب حنجره و تارهای صوتی باید اقدام به درمان ریفلاکس کنیم. برای مطالعه ی مطالب بیشتر در مورد ریفلاکس حنجره به اینجا مراجعه کنید.
اولین واکنش بسیاری از خوانندگان و صداپیشگان به التهاب حنجره و گرفتگی صدا، سکوت است. آیا این کار برای کاهش التهاب موثر است؟ آیا این کار برای همه ممکن است؟ تا چه زمانی برای کاهش التهاب حنجره باید سکوت کرد؟ آیا سکوت به قابلیت های صوتی خواننده یا صداپیشه آسیب نمی زند؟ اینها سوالاتی است که مطالعات مربوط به اقتصاد سلامت با انجام تحقیقاتی همیشه در پی پاسخ به آنها بوده است.
سکوت اولین راهکاری است که همیشه با بروز علائم گرفتگی صوتی به فکر صداپیشه می رسد. البته این روش اثرات موقتی خوبی روی تارهای صوتی دارد و با دادن استراحت به تارهای صوتی و حنجره، به بدن فرصت می دهد در جهت ترمیم و بهبودی خود قدم بردارد. سکوت تا چند روز می تواند مناسب باشد. اما همانطور که اگر یک ورزشکار به دلیل آسیب دست از تمرین بردارد، قابلیت های ورزشی و بدنی او کاهش می یابد، یک صداپیشه یا خواننده نیز با سکوت قابلیت های صوتی خود را تا حدی از دست خواهد داد. از این گذشته، سکوت برای همه ی افراد ممکن نیست. برخی افراد به دلیل قراردادهایی که با شرکت ها و یا اسپانسر خود دارند قادر نیستند روزها سکوت کنند و منتظر بهبود حنجره و تارهای صوتی خود بماننند.
تحقیق جدیدی توسط پروفسور وردولینی و همکاران در زمینه ی التهاب حنجره انجام گرفته و به بررسی روش های جایگزین سکوت پرداخته است. در این مطالعه نه بزرگسال، یک ساعت به تمرین آواز پرداختند. سپس برخی به صحبت کردن ادامه دادند، برخی در وضعیت استراحت صوتی قرار گرفتند و برخی دیگر به تمرینات رزونانسی پرداختند. این افراد در کلینیک چهار ساعت به این حالت ادامه دادند و از آنها خواسته شد در منزل نیز به این روند ادامه دهند و صبح روز بعد برای ارزیابی و بررسی مجدد به کلینیک مراجعه کنند. صدای این سه گروه پس از این مرحله مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج پیگیری که پس از ۲۴ ساعت انجام شد نشان داد که گروهی که گفتار معمولی داشتند، تا حدی التهاب حنجره داشتند. هرچند التهاب حنجره در افرادی که به استراحت صوتی پرداخته بودند به خوبی بهبود یافته بود، ولی جالب است بدانیم که کمترین التهاب حنجره، مربوط به گروهی بود که تمرینات رزونانسی انجام داده بودند.
یافته های این مطالعه معتبر نشان می دهد که تولید صدای دارای رزونانس مناسب در کاهش التهاب حاد صوتی پس از یک دوره استفاده از صدای بلند، مفید خواهد بود.
طبق نتایج مطالعات علمی، هرچند داشتن استراحت صوتی برای کاهش التهاب و برطرف نمودن علائم صوتی مفید است، اما تولید صوت دارای رزونانس مناسب (طبق تمرینات تخصصی)، برای کاهش شدت التهاب و خستگی مفیدتر است.
طبق نتایج مطالعات علمی پاسخ به این سوال، حال متفاوت از گذشته است:
آیا پس از انجام تمرین صوتی و یا اجرا، استراحت صوتی لازم است؟
پاسخ : لازم نیست!
جالب است بدانید انجام تمرینات رزونانسی، نه تنها منجر به کاهش علائم التهاب می شود، بلکه در کاهش تولید خلط پس از اجرا نیز موثر بوده و صدا را برای اجرای بعدی نیز آماده نگه می دارد. همچنین “نرمش آوازی” بعد از اجرا می تواند التهاب حاد ناشی از صدای بلند را کاهش دهد. مرکز وکولوژی ایران، این تمرینات درمانی را برای پیشگیری از آسیب صوتی در اختیار صداپیشگان قرار می دهد.
Dr.Nassim Ahmadi
Speech & Language pathologist
